Teh daun buluh!

Semasa zaman kanak-kanak dahulu, aku cukup takut meghampiri pokok buluh. Di kampung ku, pokok buluh begitu sinonim dengan tempat kediaman ular sawa! Kerap orang kampung terjumpa ular sawa belengkar dalam rimbunan buluh. Maka dengan sebab itulah dilarang kanak-kanak bermain dalam rimbunan buluh! Satu sebab lagi bimbang gatal-gatal (miang)!

Kadang-kadang aku terfikir sendiri, daripada pokok buluh itu, apakah yang boleh dimakan selain daripada rebungnya? Daun buluh boleh? Hiss.... miang ‘menggelaha’ (bahasa kampung) batang leher tapi sang kambing relek je 'mengulami' daun buluh!

Tidak pernah terdengar pula ada orang buat teh daun buluh. Kalau ada maka aku ketinggalan maklumatlah! Lainlah kalau masak lemak rebung buluh!

Rupa-rupanya, daun buluh memang banyak kegunaan dan memang boleh dibuat teh daun buluh! Ianya boleh dibuat ubat untuk membunuh cacing usus. Daun buluh kalau dididihkan boleh dijadikan teh dan katanya mempunyai rasa yang sedap apabila diminum!

Namun begitu tolong ambil perhatian! Tulisan ini bukan bertujuan mempromosi makanan dan minuman daripada batang buluh dan daunnya serta apa-apa yang berkaitan dengannya! Tiada langsung tujuan itu. 

Sebarang masalah dari sebarang percubaan minum teh daun buluh tiada kena mengena dengan tulisan ini dan sudah tentu aku tidak bertanggungjawab. Aku bukan pakar buluh! Sumber maklumat aku ialah buku: ‘Rasulullah is my Doctor’- Jerry D Gray, untuk hanya sebagai maklumat umum.  Rujuklah pada pakar buluh  jika nak minum teh daun buluh!